Waar zijn we mee bezig?

Als kerk hoorden we van deze stichting die zich inzet voor mensen die niemand meer hebben. Het is heel klein begonnen, maar ondertussen zorgen ze (zonder subsidie) voor meer dan 400 mensen op 16 verschillende locaties. Vanuit heel Roemenië worden er mannen en vrouwen gebracht om hier met liefdevolle armen te worden ontvangen.

Mensen worden gewoon achter gelaten. Bijvoorbeeld wanneer ze oud zijn en in het ziekenhuis terecht komen. Hun kinderen verkopen ondertussen hun huis en dan hebben ze na ontslag niets meer. Of een man die werkzaam was geweest als politieagent en later als rechter. Hij raakte aan de drank en van het een kwam het ander en uiteindelijk ontslagen en uit z’n huis gezet. Dan heb je niets meer en kijkt er niemand meer naar je om. Een andere man was technisch architect geweest, weer een ander had als gastarbeider in onder andere Duitsland en Nederland gewerkt. Er komen mensen die nog nooit een naam hebben gehad en altijd ergens in de natuur hebben geleefd. In een aparte, gesloten woning worden mensen met (zware) psychische problem opgevangen.

Deze stichting heeft als naam ‘Dumnezeu poata a grija’ wat vertaald zou kunnen worden als ‘de HEERE zorgt’. Het getuigenis van degene die ons rondleidt gaf alle eer aan de Heere, Die telkens voorziet in wat er op dat moment nodig is.

Ze zijn geheel zelfvoorzienend, bakken hun eigen heerlijke (zelf geproefd) brood, krijgen ontzettend veel goederen, materialen enzovoorts via giften. Het was indrukwekkend om mee te maken. Wat hebben wij het dan goed…

In onderstaande VLOG praten we je bij over de afgelopen tijd.

Ondertiteling bij deze vlog is te vinden door op het icoontje voor ondertiteling te klikken. Je kunt kiezen uit Nederlandse of Engelse ondertiteling.

INTERVIEW MET GROOT NIEUWS RADIO

Even genieten van het heerlijke weer, hoor! 😉

Benieuwd naar het eerste verhaal in deze serie? Klik dan hier.


THUISFRONTCOMMISSIE IN ACTIE

Help je mee deze foto te delen met zoveel mogelijk mensen?


Zo.. je bent weer helemaal bijgepraat. Tof dat je helemaal tot onderaan hebt gekeken! We waarderen je betrokkenheid echt enorm, dank daarvoor.

Hartelijke groet uit Oradea

Alfred & Hannah en Jelmer

Belevenissen in beeld

ONLINE LES

Na de herfstvakantie heeft Jelmer twee weken online les gehad. Later nog een keer een paar dagen omdat een klasgenoot waarschijnlijk positief zou testen. Blij dat het kan!

1 NOVEMBER

Een belangrijke dag zowel in de Roemeense als Hongaarse cultuur hier. Als familie ga je naar het graf van geliefden die zijn overleden. Je maakt alles weer netjes. Nieuwe (plastic) bloemen, kransen en bloemstukken bij het graf. De oude gooi je op de afvalberg. Je steekt kaarsjes aan, die gewoon blijven branden tot ze op zijn. In het donker ziet dit er ‘gezellig’ uit. Op deze dag is het een drukte van belang op de begraafplaats, een soort familiereünie. Vlak achter ons huis ligt de begraafplaats. Als we een rondje lopen, komen we altijd door de begraafplaats, we konden dit allemaal van een afstandje bekijken.

HET DAGELIJKSE LEVEN

Hieronder een aantal foto’s van de gewone dingen die we hier doen naast ons werk. Deze foto hiernaast laat een heerlijke kom goulash soep zien.

BALANS

Naast ontspanning is er natuurlijk ook sprake van inspanning. Alfred heeft tijdens een conferentie voor dove Bijbelvertalers een lezing gehouden over het belang van non-manuele markeerders in gebarentaal. In gewoon Nederlands heet dat mimiek. Hiernaast een filmpje van de introductie tijdens de conferentie, die uiteraard online was. De lezing had Alfred van tevoren opgenomen. Naderhand was er gelegenheid om vragen te stellen. Dove Italianen gaven bijvoorbeeld aan dat non-manuele markeerders voor het niet echt een aandachtspunt zijn, terwijl dove Russen dit punt wel herkende. Hoe ver ga je in je mimiek of hoe vlak kun je blijven zonder afbreuk te doen aan de betekenis? Dat is de vraag.

Een goede voorbereiding is het halve werk.
Tijdens de lezing.

BREAKING NEWS

De afgelopen twee jaar is er door COVID ook in het vertaalwerk veel veranderd. Bijna al het vertaalwerk is verschoven naar online meetings. Nu Alfred halverwege komend jaar zijn stage, en daarmee zijn studie, hoopt af te ronden hebben we dan ook prachtig nieuws; vanaf de zomer van 2022 hopen we vanuit Nederland te gaan werken! 

Ondertussen staat de technologie niet stil. Videobellen was al ontdekt door dove mensen, maar nu weet iedereen wat ZOOM of Teams is. Tijdens de verschillende lockdowns hebben we dan ook gewoon door kunnen werken met de vertaalteams. Uiteraard blijft het belangrijk om de verschillende teams ook in het echt te ontmoeten, gelukkig beschikken we in Nederland over goede vliegvelden.

Met het oog op de toekomst en de afnemende fondsen voor zendingswerk wordt er gezocht naar efficiëntere manieren van werken en omgaan met de beschikbare fondsen. Het werk met gebarentalen is nog zeer nieuw en er is veel onontgonnen terrein. We zien duidelijk dat de Heere werkt binnen de Dovengemeenschappen. Er komen steeds meer mogelijkheden die het vertaalproces zullen ondersteunen of versnellen, denk hierbij aan Artificial Intelligence (AI), al is er nog wel een lange weg te gaan.

Wij gaan door, ook wanneer we in Nederland wonen, omdat we weten dat de Heere Degene is die alles bestuurt.

BREAKING NEWS


NGT KIJK & LUISTER

Ondertussen blijven we elke week een verhaal uit de Kijk & Luister bijbel opnemen. We zijn na de zomer begonnen met deel 2. Het bewerken van de filmpjes vraagt iets meer tijd, dan het opnemen. Er is een tweede playlist aangemaakt waar de verhalen uit dit deel op staan. Klik hier om direct naar het YouTube channel te gaan. Door je te abonneren op dit kanaal krijgt je een bericht wanneer er weer een nieuw verhaal online komt te staan. Deel het gerust met vrienden of bekenden die hier belangstelling voor zouden kunnen hebben.

NAAR CLUJ-NAPOCA

Eind november zijn we op bezoek gegaan bij een deel van het Roemeense vertaalteam dat in Cluj-Napoca woont en werkt. Onderweg kwamen we door een dorp waar veel zigeuners wonen. We keken onze ogen uit. Verder wat foto’s van onze wandeling door de stad.

Voor de grote kerk werd de dag van de nationale eenheid herdacht, 1 december. Voor de Hongaren absoluut geen feestdag, maar een dag van rouw. Eerst werd er een krans gelegd en daarna volgde een optocht door de stad onder politiebegeleiding en luide muziek. Men draagt traditionele Roemeense klederdracht.

BEGRAFENISSEN

De afgelopen maanden waren we in de gelegenheid om ons medeleven te laten zien door naar een begrafenis gegaan. Onze gedachten gaan uit naar degenen die iemand hebben moeten begraven. Voor ons was het weer een manier om in aanraking te komen met gewoonten en gebruiken uit een andere cultuur. We laten hier iets van zien in de onderstaande foto’s.

Stadhuis van Oradea bij zonsondergang.
De brug over de Crisul in kerstsfeer.