Het was 22 november 2019 toen Alfred & Hannah de blog ‘Help ons‘ schreven. Om toestemming voor vertrek te krijgen was € 120.000,- nodig voor een periode van twee jaar. Één jaar daarvan wordt besteed aan een trainingsjaar in Roemenië.
Wat een groot bedrag… hoe gaan we dat ooit voor elkaar krijgen?! Daar hebben we vaak met elkaar over gesproken. In diezelfde blog schreven Alfred & Hannah het volgende:
“We hebben grote verwachtingen van de grote God die we dienen.”
Nu, een krappe 6 maanden later, kunnen we dan ook niet anders dan zeggen dat die grote God zo ontzettend veel mensen bereidt heeft gemaakt om dit project te ondersteunen. Hartverwarmend! Met de gift van MBM uit Harderwijk kunnen we zeggen dat de begroting volledig is behaald in de vorm van toezeggingen of giften!
100
Momenteel zitten we op 36% aan structurele giften. Dit zijn giften die maandelijks, per kwartaal of per jaar binnen komen. Voor de komende periode zien we als TFC hier voor onszelf een taak weggelegd om dit percentage aan structurele giften te verhogen.
Maar eerst vieren we, samen met u, dat we deze mijlpaal hebben mogen bereiken!
Onze dank gaat uit naar onze God, maar ook naar:
U, ALS DONATEUR!
Familie, vrienden, kennissen, kerken van allerlei denominaties, stichtingen en bedrijven
We gaan richting het einde van onze zomer hier aan de Universiteit van North Dakota. Je kunt aan iedereen merken dat het einde nadert. De druk neemt toe. Allerlei verslagen, projecten en onderzoeken die moeten worden afgerond en ingeleverd.
Alfred heeft voor de vakken die hij volgt ook drie verslagen geschreven, meerdere projecten gedaan en een onderzoek gedaan. Ook heeft hij een aantal schriftelijke tentamens gemaakt. Binnenkort volgen de mondelinge tentamens met de studenten die Nederlandse Gebarentaal hebben geleerd deze zomer. Op de valreep werd er nog een onderzoekje opgestart naar veel voorkomende handvormen in verschillende gebarentalen. Alfred onderzocht de Argentijnse gebarentaal aan de hand van een Argentijns Gebarentaalwoordenboek. Al met al een ijverige student dus!
Alfred bezig met een kort onderzoekje in een gebarenwoordenboek.
Elk jaar wordt hier een T-shirt ontwerpwedstrijd uitgeschreven. Het dragen van een T-shirt mét opdruk, is echt een Amerikaanse gewoonte. Je ziet ze in allerlei soorten en maten, met heel uiteenlopende thema’s. Ook dit jaar was er werd er weer een wedstrijd gehouden. Nadat alle ontwerpen zijn ingeleverd gaan de stemzakken open en mag iedereen drie stemmen verdelen onder de ingezonden ontwerpen. Er waren dit jaar 14 ontwerpen. Het ontwerp van Hannah werd dit jaar de winnaar!! Yeah!
T-shirt met het ontwerp van Hannah
In het kinderprogramma zijn ze nog lekker aan de gang. Jelmer gaat er nog steeds met plezier naar toe. Ze knutselen heel wat af, maskers, kronen, verftekeningen. Afgelopen week hebben ze een gingerbreadman-hunt gehad. ‘s Morgens hadden ze gingerbreadman-cookies gebakken (bij ons wel bekend als de peperkoekman), maar ‘s middags bleken alle gingerbreadman-cookies weggelopen te zijn en was er een heuse speurtocht door en om het hele gebouw. Superleuk!! Uiteindelijk konden ze lekker smikkelen van de zelfgebakken koekjes.
What’s your name? Jelmer the Elephant.
Nog één week en dat sluit de zomerschool weer. Iedereen is al aan het opruimen en zo langzamerhand ook aan het schoonmaken. De keuken is voor de helft schoongemaakt, er wordt niet meer gebakken. Afgelopen week stond dit fruithoofd op het menu. De kinderen waren dolenthousiast!
Mr. Fruithead
Aanstaande zaterdag hebben we nog een afsluitende picknick in het Universiteits Park. Zelf zijn we ook al aan het opruimen en inpakken geslagen. Volgende week vrijdag nemen we afscheid van iedereen. We hopen onze vakantie hier in The States te genieten en komen daarna terug naar Nederland.
Begonnen met inpakken.
Hartelijk dank voor uw/jouw meeleven en het lezen van deze blog. We hopen u in de komende maanden via deze weg op de hoogte te houden van onze belevenissen. Iets minder frequent dat de afgelopen weken, maar toch.
De informatieavond, waar we zo naar uit hebben gekeken, ligt achter ons. Terugkijkend kunnen we niet anders dan zeggen dat we ontzettend dankbaar zijn.
Dankbaar voor de locatie die we konden gebruiken, voor de tolken, voor de grote belangstelling vanuit allerlei verschillende kanten. Vrienden, familie, collega’s, buren, gemeenteleden en anderen die zich aangesproken voelden door het onderwerp of zich betrokken weten met ons.
Echt hartverwarmend om voor zo’n grote groep dit project te mogen presenteren.
Dankbaar voor onze thuisfrontcommissieleden; Lucy, Jochem en Evita! Mede door hun inzet was deze avond mogelijk. Zij hebben de stand in de hal bevoorraad met gebareneieren, gehaakte hartjes, grabbelton en ansichtkaarten.
Speciale dank voor de jongedames die geholpen hebben bij het voorbereiden en verkopen van de diverse artikelen.
Maar onze grootste dank gaat uit naar de Heere! Hij gaf ons kracht, wijsheid en gezondheid om deze avond te kunnen presenteren.