Even bijpraten

Alle feestdagen en nieuwjaarswensen liggen achter ons. We zijn al bijna begonnen aan de tweede maand van het jaar 2020. Een jaar waarin er voor ons best grote veranderingen aan zitten te komen. We kijken er naar uit!

De laatste keer dat we u schreven was eind november. Toen wisten we net dat we voor 1 juni 2020 € 120.000,- nodig hebben. Nu kunnen we u laten weten dat we al 61% van dit bedrag binnen hebben. Dat is inclusief toezeggingen. We kunnen en willen niet anders dan naar boven te wijzen; Hem komt alle eer toe! Op de meter aan de rechterkant van de blogpagina kunt u de stand van zake volgen.


Begin januari heeft Alfred zijn studie weer opgepakt. In maart zijn de volgende tentamens, dus hij moet flink aan de bak. Dat is niet altijd even aantrekkelijk, want de vakken zijn op dit moment wat aan de droge, taaie kant. Daar is niets aan te doen, even volhouden. Het Hebreeuws gaat hem steeds beter af en hij krijgt er ook plezier in. Ondertussen kent Alfred ook de Israelische gebaren voor de Hebreeuwse letters. Dat helpt hem ontzettend met leren, want zingend leren is voor hem geen optie.

De letters van het Israelische alfabet in Israelische Gebarentaal. Rechts bovenaan beginnen, he?!
Een Engelstalig liedje om de letters te kunnen leren; dit werkt natuurlijk alleen voor horende mensen.

Hannah heeft zich gestort op het voorbereiden van de ophanden zijnde verhuizing. Verhuisdozen worden gekocht of bij elkaar gesprokkeld, allerlei spullen worden zo langzamerhand wat uitgezocht en er is contact gelegd met de school waar Jelmer naartoe hoopt te gaan. Aan de andere kant zijn er heel veel dingen die we nog dagelijks gebruiken, die pakken we later in. Hannah is ook degene die ons Instagram account en onze Facebookpagina bij houdt. Volgt u ons al?

We zijn samen met de Thuisfrontcommissie bezig met de fondsenwerving en het bekend maken van ons werk bij een ieder die maar belangstelling heeft. Zo proberen we zelf ook een steentje bij te dragen.

Kortom, geen bijzonder nieuws, maar het gaat goed met ons.


Salutări amabile

Dragă cititor, iată un alt semn al vieții noastre. Asteptati, bineinteles ca va place sa cititi in olandeza. (Hartelijke groet! Beste lezer, een levensteken van ons. Ow wacht, u leest natuurlijk graag in het Nederlands.) We zijn vast wat aan het oefenen geslagen met de taal die we volgend jaar hopen te gaan leren. Uiteraard niet alleen de gesproken variant, maar ook de gebarentaal ter plaatse.

Afgelopen week hebben we in een gesprek, dat we via Skype voerden met iemand uit Amerika, iemand uit Azie, onze contactpersoon van Wycliffe en twee tolken ASL (American Sign Language), te horen gekregen dat we naar Roemenië mogen komen om daar deel te nemen aan het trainingsprogramma. Aankomende augustus hopen we voor een jaar naar Oradea te verhuizen.

De organisatie GSLT (Global Sign Language Team) heeft daar een trainingsprogramma dat toegankelijk is voor doven. Wycliffe als organisatie stuurt, zoals u misschien weet, haar zendingswerkers eigenlijk altijd naar Redcliffe (tegenwoordig Moorlands) in Groot-Brittannië. Deze opleiding is alleen niet doofvriendelijk en daardoor voor ons geen optie.

Door aan dit trainingsprogramma deel te nemen, doen we ook ervaring op met het leven in een andere cultuur. GSLT heeft in Oradea een aantal stafleden zitten waardoor zij in staat zijn ons te begeleiden en op te leiden. Daarnaast gaan we ons verdiepen in verschillende onderdelen van het werk, denk hierbij bijvoorbeeld aan een stage bij het vertaalteam wat de Bijbel van Roemeens naar Roemeense Gebarentaal vertaalt. We zullen verschillende andere projecten van GSLT gaan bezoeken, om zo een beter beeld te krijgen van de organisatie.

We zijn ontzettend dankbaar dat we nu een volgende stap kunnen zetten. We kijken uit naar wat gaat komen.

De komende tijd zal in het teken staan van het budget opstellen, op zoek gaan naar genoeg financiële ondersteuning, op zoek gaan naar woonruimte, zoeken naar een school voor Jelmer, uitzoeken hoe en per wanneer je je uit moet schrijven uit Nederland. Van alles, maar vanuit Wycliffe worden we hierin stap voor stap begeleidt door onze contactpersoon.

Begin september heeft Alfred een studiereis van 2,5 week mogen maken. Terugkijkend kunnen we niet anders zeggen dan dat deze reis erg verrijkend is geweest. Alfred heeft nieuwe inzichten opgedaan, nieuwe contacten gelegd en is gemotiveerd en veilig teruggekomen. De studieboeken lagen op hem te wachten en daar is hij weer met frisse moed ingedoken.