Het is alweer bijna een week geleden dat we op het vliegtuig naar Nederland stapten. Wat gaat de tijd snel. We vinden het heerlijk om weer thuis te zijn. Lekker onze eigen dingen, ons eigen ritme en zelf bepalen wat we vandaag willen eten.
We kijken terug op een geweldige, leerzame en fijne tijd in Amerika. We hebben genoten van alle mensen, de ervaringsverhalen en de activiteiten die we samen hebben ondernomen. Hierdoor was het ook lastig om afscheid te nemen van zoveel geweldige mensen. Velen zullen we op deze aarde nooit meer terug zien. Met anderen hopen we in contact te blijven en weer anderen hopen we nog weer eens terug te zien. We denken regelmatig terug aan de woorden die de directeur van de zomerschool aan het begin en het einde zei:
Huil niet omdat het voorbij is, maar lach omdat het gebeurd is.
Afgelopen dinsdagmorgen mochten we bij Broekhuis Harderwijk B.V. een prachtige cheque op komen halen. Met dit bedrag sponsoren zij ons project. Bedankt!
Kent u bedrijven die ons project zouden willen steunen? Laat het ons weten door een email te sturen naar info@familiebout.com. De thuisfrontcommissie neemt dan contact met u of het desbetreffende bedrijf op.
We zijn al weer ruim over het midden van het programma hier. Zoals al eerder gezegd hebben we onze draai hier goed kunnen vinden. Er blijven echter dingen die maar niet willen wennen.. W.C. deuren zijn daar een voorbeeld van:
Onder de deur is een opening waar een kind gemakkelijk onder door kan. Ook de zijkant naar de andere hokjes is zeker 30 centimeter boven de vloer. Soort van ongemakkelijk..
Een paar weken geleden hebben we op een zaterdag met elkaar een picknick gehad in het Park van de Universiteit. Een jaarlijks terugkerend event. Helaas is dit jaar de allerlaatste keer dat deze zomerschool op deze plek gehouden wordt. Dus dit was dan ook de allerlaatste picknick… Er was een reünie georganiseerd voor oud- docenten en studenten. De picknick was om die reden wat eerder in het programma dan normaal gesproken. Als familie hebben we uiteraard actief deelgenomen aan de activiteiten en genoten van de versnaperingen.
Doordeweeks draaien we nog steeds op volle toeren het dagelijkse programma zoals we dat met jullie gedeeld hebben. Alfred heeft een project voor Phonetics waarbij hij zijn Sign-Writing moet oefenen. Tot nu toe met resultaat! Ook in Childcare zijn we lekker bezig. Elke dag beginnen we met een bezinnend moment rondom het thema ‘De vrucht van de Geest’ in het Engels ‘the Fruit of the Spirit’.
Vorige week heeft Alfred een overdenking gehouden tijdens Chapel. Dit is het bezinnende moment tussen de lessen door. Een ieder die iets wil delen over zijn of haar ervaringen op het veld of in het dagelijks leven, mag een dag voor zijn rekening nemen. Heel verschillende onderwerpen en vormen van presenteren komen aan bod. Ontzettend interessant en leerzaam om te ontdekken dat de verhalen zo verschillend zijn.
‘Geen blijvende stad’ was het thema van Alfred overdenking.
In diezelfde week hebben we een stevig gesprek gehad met de organisatie waar we ons bij aan willen sluiten. Er waren wat misverstanden over en weer ontstaan. Doordat de leiders van deze organisatie naar hier waren gekomen, konden we face-to-face met elkaar praten. We staan weer met de neuzen dezelfde kant op. De dag voor het gesprek waren we ons aan het voorbereiden en bespraken we alles nog van alle kanten, toen er ‘opeens’ een dubbele regenboog aan de hemel stond. Dit teken van trouw bemoedigde ons enorm.
Teken van trouw in de lucht.
Naast veel studeren, diepe intense gesprekken doen we hier dus ook zeker af en toe leuke dingen. Vorige week zaterdag zijn we op een binnenband de rivier af gezakt en vandaag zijn we bij Cabela’s geweest. Cabela’s is een enorm grote outdoor winkel.
