Inpakken maar weer..

We gaan richting het einde van onze zomer hier aan de Universiteit van North Dakota. Je kunt aan iedereen merken dat het einde nadert. De druk neemt toe. Allerlei verslagen, projecten en onderzoeken die moeten worden afgerond en ingeleverd.

Alfred heeft voor de vakken die hij volgt ook drie verslagen geschreven, meerdere projecten gedaan en een onderzoek gedaan. Ook heeft hij een aantal schriftelijke tentamens gemaakt. Binnenkort volgen de mondelinge tentamens met de studenten die Nederlandse Gebarentaal hebben geleerd deze zomer. Op de valreep werd er nog een onderzoekje opgestart naar veel voorkomende handvormen in verschillende gebarentalen. Alfred onderzocht de Argentijnse gebarentaal aan de hand van een Argentijns Gebarentaalwoordenboek. Al met al een ijverige student dus!

Alfred bezig met een kort onderzoekje in een gebarenwoordenboek.

Elk jaar wordt hier een T-shirt ontwerpwedstrijd uitgeschreven. Het dragen van een T-shirt mét opdruk, is echt een Amerikaanse gewoonte. Je ziet ze in allerlei soorten en maten, met heel uiteenlopende thema’s. Ook dit jaar was er werd er weer een wedstrijd gehouden. Nadat alle ontwerpen zijn ingeleverd gaan de stemzakken open en mag iedereen drie stemmen verdelen onder de ingezonden ontwerpen. Er waren dit jaar 14 ontwerpen. Het ontwerp van Hannah werd dit jaar de winnaar!! Yeah!

T-shirt met het ontwerp van Hannah

In het kinderprogramma zijn ze nog lekker aan de gang. Jelmer gaat er nog steeds met plezier naar toe.  Ze knutselen heel wat af, maskers, kronen, verftekeningen. Afgelopen week hebben ze een gingerbreadman-hunt gehad. ’s Morgens hadden ze gingerbreadman-cookies gebakken (bij ons wel bekend als de peperkoekman), maar ’s middags bleken alle gingerbreadman-cookies weggelopen te zijn en was er een heuse speurtocht door en om het hele gebouw. Superleuk!! Uiteindelijk konden ze lekker smikkelen van de zelfgebakken koekjes.

What’s your name? Jelmer the Elephant.

Nog één week en dat sluit de zomerschool weer. Iedereen is al aan het opruimen en zo langzamerhand ook aan het schoonmaken. De keuken is voor de helft schoongemaakt, er wordt niet meer gebakken. Afgelopen week stond dit fruithoofd op het menu. De kinderen waren dolenthousiast!

Mr. Fruithead

Aanstaande zaterdag hebben we nog een afsluitende picknick in het Universiteits Park. Zelf zijn we ook al aan het opruimen en inpakken geslagen. Volgende week vrijdag nemen we afscheid van iedereen. We hopen onze vakantie hier in The States te genieten en komen daarna terug naar Nederland.

Begonnen met inpakken.

Hartelijk dank voor uw/jouw meeleven en het lezen van deze blog. We hopen u in de komende maanden via deze weg op de hoogte te houden van onze belevenissen. Iets minder frequent dat de afgelopen weken, maar toch.

Tot ziens!

Eindbestemming bereikt

Zondag hebben we deze kerk bezocht. We werden om 09:30 ontvangen met ontbijt en hadden daarna met elkaar een Bijbelstudie. Na de gespreksvragen in kleine groepjes besproken te hebben, begon de ‘echte’ dienst. Het was fijn om te merken dat de Heere Zijn kinderen over de hele wereld heeft.

Dinsdag zijn we naar onze eindbestemming, Grand Forks (GFK) gevlogen.

Daar kregen we de sleutel van ons appartement. We hebben een drie-kamer-appartement gekregen. Één slaapkamer voor Jelmer, één voor ons en één hebben we omgebouwd tot woonkamer.

Met allerlei platen en stickers hebben we de boel wat opgeleukt. Lekker ons eigen plekje gemaakt voor de komende maanden. 

Woonkamer:

Muursticker in de gang:

Vandaag, woensdag, voor het eerst in de kantine hier gegeten. Kantine.. zeg maar gerust restaurant. We praten jullie hier later over bij. Wij hebben onze ogen uitgekeken.

Daarna hadden we een staff-bijeenkomst over allerlei huishoudelijke en administratieve mededelingen. Ook werden alle nieuwe mensen voorgesteld. Leuk om zo wat mensen te leren kennen.

Ook via Jelmer leren we mensen kennen. Hij ging vanmorgen voor het eerst naar het kinderprogramma. Dat ging uitstekend. Vanmiddag heeft hij met een meisje gespeeld dat daar vanmorgen ook was. Dat loopt wel. Hier zijn we erg dankbaar voor.

Vanavond zijn we met iemand meegereden naar de winkel om nog wat spulletjes in te slaan. Als je nog geen stress hebt, dan moet je eens gaan winkelen bij SuperTarget… Als je hier geen keuzestress van krijgt..

ONGELOFELIJK! Dit is nog maar 1 pad. Er zijn er wel 40 of nog meer.. Alles wat je maar kunt bedenken kun je hier krijgen. Oke.. ze verkopen geen tractoren, maar het is een Welkoop, Blokker, Hema, Albert Heijn, Etos, H&M, etc, in ÉÉN!

Het vriesvak bestaat uit vijf paden met aan beide kanten vriezers..

Schat, neem je even luiers mee? Euh.. ja, welke?!!                                                              De keuze is reuze, zie hieronder.

Welcome to the USA!

Allereerst willen we iedereen bedanken die met ons mee heeft geleefd daar het moment van onze reis. De kaartjes, handdrukken en wensen hebben ons ontzettend goed gedaan. Hartelijk dank daarvoor!

Vrijdag 25 mei zijn we op reis gegaan. Bepakt en bezakt meldden we ons op Schiphol. Uiteraard bestond een groot deel van de reis ook uit wachten.

Er was genoeg te zien onderweg. In het vliegtuig werden we vermaakt door de videoschermen in de stoel voor ons. Door het raam konden we onze vlucht boven de oceaan, Ijsland en later Canada en de VS volgen.

Bij de overstap in Ijsland kwamen we er achter waar dit land zijn naam aan te danken heeft.. BRRR wat was het koud daar!! Jelmer vroeg later: ‘Mama, waarom was het zo koud in Vriesland?’

Na ruim 20 uur onderweg te zijn geweest, waren we eindelijk op onze eerste bestemming; Minneapolis. Hier logeren we bij een plaatselijke dominee tot we dinsdag 29 mei verder vliegen naar onze uiteindelijke bestemming.

Alfred – Hannah – Jelmer